Het is een dag waarop de zon zich nauwelijks laat zien. Hoog in de lucht breidt een grijs wolkendek zich uit en ik realiseer me dat het voor nu best okay is. Ik heb tijd en dat voelt eigenlijk bijzonder inspirerend. Het is zo’n dag waarop ik ineens geen haast lijk te kennen en dus zit ik met mijn laptop op schoot, klaar om mijn energie in woorden om te zetten. Onlangs nam ik mijzelf namelijk voor dit een paar keer per week te doen en zo mijn gedachtegoed over het leven, mijn leven, wellicht iets beter te begrijpen. Somber? Nee. Treurig? Ook niet, integendeel! Optimistisch beveel ik mezelf om de grauwe randjes van mijn brein wat kleur te geven. Dat was immers wel het mooiste wat ik mezelf vandaag zou kunnen geven…
‘Het leven is geven en nemen’, ja toch?
Persoonlijk lijk ik nog steeds niet helemaal uit te zijn over het gezegde: “het leven is geven en nemen”. ‘Geven’ klinkt subiet sociaal, maar ‘nemen’ kan al snel wat egoïstisch aanvoelen, nietwaar? Om mijn positieve voornemens van deze blog niet al in de tweede alinea onderuit te werpen wil ik vooral dat ‘geven’ vandaag eens onder de loep nemen. De volgende vraag komt namelijk wel eens in mijn gedachten op. Zou ik mijzelf iets kunnen geven wanneer ik iets van mijzelf aan een ander geef? Vooropgesteld weet ik dat mijn energielevel in balans moet zijn om voldoende te kunnen geven. Maar die balans, hoe zit dat dan? En hoeveel invloed heb ik daar in deze gekke tijd zelf nog op.
Balans
Het leven vraagt veel van ons. Waar we ook zijn, komen of gaan worden verwachtingspatronen sneller gemaakt dan voldaan. Ligt de lat zo hoog of leggen we hem hoog? Ik leg hem zelf hoog, maar weet ook dat ik mezelf regelmatig probeer te ontladen in mediatie of met yoga. Of was het nou opladen? Hoe dan ook, de wereld gaat steeds sneller aan me voorbij. En alles wat ik moet, wil en zal voelt soms zo nutteloos in het grote geheel. Het doel van yoga of mediatie is me wel duidelijk. Maar zeg mij, wat is het waard als het tempo van onze maatschappij mijn ontspannen gevoel met Mach 5 inhaalt? Hoe behoud ik dan die balans?
Relaties
Mocht je op dit moment een partner hebben dan weet je dat die relatie energie kost. Om deze goed te houden zal je altijd moeten blijven geven, toch? Vraag: Komt dat er na jaren samen zijn ook nog steeds uit? Keert de energie die je opwekt zich natuurgetrouw terug naar de bron? Of heb je het gevoel dat de ‘bodemloze put’ bij jou meer van toepassing is? Een partner kan soms veel van je vragen en jouw persoonlijke energielevel bepaald vaak hoe gebalanceerd je daarmee omgaat. Vermoeidheid kan soms echt wel roet in het eten gooien. ’s Morgens neem je jezelf nog voor om die dag alleen maar liefde te geven. Maar na een lange werkdag kom je thuis en heeft je partner besloten het laatste beetje positieve energie uit je lichaam te slurpen. Dan wordt er best wel wat van je gevraagd, toch?
Ik, het heilige boontje 😉
Nu zie ik overal groei in en loop al zeker niet weg voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik ben best een fijne vent, maar hoef jullie vast niet te overtuigen dat ook ik wel eens aan de ondergrens van mijn mentale weerbaarheid bungel. De Russen hoeven mijn streng beveiligde thuisnetwerk echt niet te hacken om erachter te komen dat mijn partner mij zo nu en dan met groot plezier achter het behang zou willen plakken. J Het is echter wel de vrouw aan wie ik beloofd heb iedere dag de beste versie van mijzelf te laten zien. Elke dag opnieuw, ook al slaag ik daar misschien niet altijd in! Met groot genoegen kan ik zeggen dat ik daar nog nooit spijt van heb gehad. Ik krijg er veel voor terug!
Voelt jouw relatie soms veeleisend? Wanneer je vermoeid bent, reageer je dan vaak te snel of zelfs geïrriteerd? Vind je dat je partner of iemand op je werk vaak te veel van je vraagt? En kun je daar voor je gevoel niet altijd aan voldoen? Als deze reeks vragen je bekend voorkomen wil ik je uitdagen om het volgende experiment minimaal een week of twee uit te voeren.
Vraag vanaf morgen iedere dag aan je partner; “hoe kan ik jouw dag vandaag een beetje mooier maken?” en vervul die wens vervolgens. Hou dit eens een tijdje vol en voel welk verschil dit voor jou gaat maken in je relatie. Het mag een partner zijn, maar dus ook een familielid, collega of vriend. Relaties in jouw leven kunnen vrienden, familie of collega’s zijn. Ik hoor jullie reacties graag dus als je tijd en zin hebt daag ik je ook meteen uit om het resultaat met mij te delen.
Vorig jaar bijvoorbeeld, heb ik dit experiment met mijn buurman gedeeld. Na anderhalve maand zag ik hem met een schep een gat in de tuin graven.
Nieuwsgierig als ik ben vroeg ik: ,,Niet gelukt buur? Ga je haar begraven?” Om de balans na deze slechte grap te herstellen vroeg ik er direct maar achteraan hoe het experiment verder bevallen was. Waarop hij met het schaamrood op zijn kaken briest: ,,Geweldig ouwe goeroe! Ik heb haar alles gegeven waar ze om vroeg! Mijn vrouw heeft inmiddels zes paar nieuwe schoenen, een vaatwasser, twee paarden en grotere borsten. Daarnaast rijdt ze nu een peperdure paarse cabriolet. Ik ben moreel en financieel failliet! Dus Hans, als je nog eens zo’n goed advies voor me hebt!!!”
Ik voel de heg veranderen in prikkeldraad en zak langzaam weg in het drijfzand van mijn eigen optimistische tuin en terwijl ik de kale kop van mijn buurman achter de heg zie verdwijnen denk ik aan mijn wijze moeder. Ze had gelijk…
Wie alles geeft houdt niets over en wie niets geeft houdt niemand over!