De jongen die nooit spijkerbroeken droeg
Het succes van Reset Yourself is te danken aan het bijzondere pad van Hans Oranje, founder van het bedrijf. Zijn werk gaat verder dan geleerde theoretische kennis overdragen. Door zijn eigen achtergrond begrijpt hij de deelnemers van zijn trainingen écht. En dat maakt al het verschil.
‘Rot toch op’
Het is 1999. Het jaar waarin Hans erachter komt wat het betekent om écht een keuze te maken. Het is de tweede dag van zijn eerste NLP-training. Hans wil weg. Ermee stoppen. Hij zit in zijn auto, wil wegrijden en op dat moment hoort hij getik. Tik. Tik. Tik. Op het autoraampje. De trainer kijkt hem vragend aan. Hans draait het raampje naar beneden, niet wetende dat dit een cruciaal moment van zijn leven zou worden. “Rot toch op met je training,” schreeuwt hij uit. Duidelijke taal.
Hij krijgt duidelijke taal terug van de trainer. “Als je nu naar huis gaat, zal je leven altijd hetzelfde blijven. Dan blijf je doen wat je altijd hebt gedaan. Wil je je leven werkelijk veranderen? Durf je het aan? Als je dat wilt, kom je dadelijk naar binnen. Als het je teveel wordt, dan ga je gewoon naar huis. Ik kan alleen maar zeggen: ik ben er voor je.”
Hans beseft: “Het is nu of nooit. Ik moet dwars door mijn angst heen. Door de pijn heen. Nu komt het erop aan.” Het voelde als leven of dood, herinnert hij zich nog. Hij kiest voor het leven en gaat verder met de training. Deze ervaring heeft hem geholpen om weer zelf de verantwoordelijkheid te nemen over zijn leven. Een verantwoordelijkheid die hij tot die tijd niet kon pakken. Zijn vaders wil was wet.
“Hoe uitzichtloos de situatie ook is, ik geloof dat er altijd een oplossing is.”
Hans Oranje | Founder Reset Yourself
“Mensen in de bijstand denken soms dat ze geen keuze hebben, maar er is altijd een keuze. Altijd. Ik gun het iedereen om die vrijheid te ervaren. Die vrijheid maakt al het verschil. Daar geloof ik in en daar sta ik voor.“
Vaders wil is wet
We gaan terug naar 1978. De vrolijke tiener Hans heeft net wat te lang haar, naar de zin van zijn vader. Een zonde, in zijn ogen. Des duivels zelfs. Hardhandig voelt Hans de tondeuse over zijn hoofd gaan. Plukken haar vallen een voor een op de grond. In snel tempo. Het maakt zijn vader niet uit dat de kinderen op school hem daarna vreemd zullen aankijken. ‘Hans met zijn rare kapsel.’ Ze vinden hem al vreemd, want hij is de enige jongen die nooit spijkerbroeken draagt. Ook die waren ‘duivels’ en dus verboden in huize Oranje.
Zijn hele jeugd – en lang daarna – leeft Hans in angst. Hij is bang om flinke klappen te krijgen. Geestelijk of lichamelijk. Ruimte voor het ontwikkelen van een eigen identiteit is er niet. Ruimte om vrijuit te spelen en te groeien is er niet. Ruimte om zichzelf te zijn is er niet.
De diverse opleidingen, doorzettingsvermogen en liefde voor het leven helpen Hans er bovenop. Hij leert om uit de slachtoffer rol te stappen en eigen keuzes te maken. Hij kan weer genieten, wordt steeds meer zichzelf en kan niet anders dan dit gevoel doorgeven aan anderen.
Door wie Hans als persoon is en wat hij zelf heeft meegemaakt krijgt hij snel connectie met de deelnemers van zijn trainingen. Zijn jarenlange ervaring en deskundigheid zorgen ervoor dat hij snel stappen zet en de deelnemers kan begeleiden bij een ware transformatie.
“In mijn jeugd moest ik leven volgens de regels van anderen. Ongehoorzaamheid leidde tot psychisch en fysiek geweld, waardoor ik mezelf niet durfde te ontwikkelen tot wie ik ben. Totdat anderen op mijn pad kwamen die ervoor zorgden dat ik dit wel durfde en mezelf werd. Daarom wil ik vanuit liefde en dankbaarheid anderen helpen om ook zichzelf te kunnen zijn.”
Niemand was er voor die jongens
Wanneer Hans in 2012 door Rotterdam loopt voor een project van zijn werkgever, komt hij een groepje hangjongeren tegen. Ze hebben hun school niet afgemaakt, vervelen zich en zorgen voor overlast in de buurt. Hans denkt maar één ding: “Misschien kan ik deze jongens helpen om hun leven een nieuwe wending te geven?”
In een vlaag van inspiratie nodigt hij ze uit voor een gesprek. In samenspraak met een aantal jongerenwerkers lukt het om deze jongeren, met verschillende culturele achtergronden, enthousiast te maken voor een training. Zonder overheidssteun, zonder middelen. Hans besluit om de training te geven in zijn eigen tijd en voor zijn eigen rekening.
Hij geeft ze hoop, hij geeft ze het geloof dat ze wél aan een goede baan kunnen komen. Het resultaat is verbluffend. Ze komen hun problemen onder ogen en vinden kort na de training allemaal werk. Het project trekt de aandacht van de gemeente Rotterdam en Hans mag aan de slag voor mensen in de bijstand.
Reset Yourself is geboren
Hans legt uit: “Bij mensen in de bijstand brokkelt vaak het zelfvertrouwen af door de situatie waar ze inzitten. En daarmee verliezen ze ook wel eens het vertrouwen in het leven. Ik help ze om weer in een groei-mindset te komen. Zodat ze zelf tot oplossingen gaan komen. Ik wil ze niet vertellen hoe ze hun leven moeten inrichten. Niemand wil dat anderen gaan vertellen wat jij moet doen. ‘Jij moet daar naar die sollicatie.’ Dat wil toch niemand?”
Samen met zijn co-trainer Charron Wirht begeleidt Hans de deelnemers om weer de kracht, het vertrouwen en de energie te vinden om zelf die stap te maken. “En dat zit in ons. In ons allemaal. Ook in mensen in de bijstand die al jaren geen geloof meer hebben in hun kunnen. Veel mensen in de bijstand voelen zich een slachtoffer. Van zichzelf, van anderen, van de situatie. Charron en ik helpen ze om in te zien dat ze een overlever zijn. Dat ze veel sterker zijn dan ze zelf denken. En dan wordt de stap heel klein om naar de overwinnaar te gaan. ‘Ik ga dit overwinnen’, wordt dan hun overtuiging. Niet omdat wij dat tegen ze zeggen, maar omdat ze het zelf geloven.”
“Het vergt lef om te zeggen: ik durf verantwoordelijkheid te nemen en geef niemand de schuld van mijn ellende. Pas dan ontstaat de vrijheid. Ik wil mensen bewust maken van de ongelofelijke energie die ze in zich hebben om te veranderen. Iedereen kan ‘resetten’, opnieuw beginnen. Maar je moet het wel zelf doen. Reset Yourself.”
“Wees sterker dan je sterkste excuus.”